بررسی تغییرات شیمی بافتی دستگاه گوارش تاس ماهی ایرانی (acipenser persicus) از مرحله هچ تا زمان رهاسازی

در این بررسی چگونگی تکامل هیستوشیمی دستگاه گوارش لارو ماهی قره برون (acipenser persicus) از مرحلة یک روزگی تا 35 روزگی (زمان انگشت قد) با استفاده از میکروسکوپ نوری انجام گرفت. لولة گوارش لارو تازه تفریخ شده به صورت لوله ای مستقیم و تمایزنیافته است که از دهان به سمت مخرج کشیده شده است. هفت روز پس از تفریخ لولة گوارش کمی تمایز یافته و ترشحات اندکی به علت حضور سلول های جامی شکل در اپیتلیوم دهان، حلق و مری دیده شد. در این مرحله لایة نازکی از ترکیبات موکوپلی ساکاریدی خنثی سطح اپیتلیوم لولة گوارشی را پوشاند. با شروع تغذیة فعال (نه روز پس از تفریخ) دستگاه گوارش مانند بالغان به دهان، حلق، مری، معده (غده ای و غیر غده ای)، رودة ابتدایی، میانی و انتهایی تمایز یافت. ترکیبات پروتئینی به ویژه در چین های مخاطی مری و معده دیده شد که با گذشت زمان همراه با افزایش فعالیت آنزیمی معده و روده این حالت ناپدید شد. نتایج این بررسی نشان داد که تکامل آنتوژنی دستگاه گوارش ماهی قره برون مشابه با دیگر گونه های ماهیان خاویاری است.